شهید عبدالرسول زرین

در زمان جنگ ایران و عراق برخی از فرماندهان و رزمنده های ایرانی به دلیل قابلیت ها و شجاعت هایی که داشتن مورد تنفر صدام قرار می گرفتن و فرمانده ارتش بعث شخصاً برای سر اونا جایزه تعیین میکرد. مانند شهید غلامحسین افشردی (حسن باقری) ، شهید عباس دوران ، امیر سرتیپ منوچهر کهتری (که در قید حیاتند) ، شهید علی هاشمی ، شهید برونسی و برخی دیگر از بزرگان.
نکته قابل توجه اینه که تمامی افراد نامبرده یا دارای درجات بالای نظامی بودن و یا اصولا یک نظامی کارکشته ، متخصص و باهوش بودن اما این موضوع در خصوص شهید عبدالرسول زرین (فرزند استان کهکیلویه و بویراحمد) اعزامی از اصفهان صدق نمی کنه.
این شهید بزرگوار نه نظامی بود و نه درجه بالایی داشت. اتفاقاً یک بسیجی ساده بود که به دلیل مهارت عجیبش در تک تیر اندازی در جبهه خودی و دشمن معروف شد.
تقریبا هیچ هدفی از دست ایشون زنده در نمی رفت و آوازه مهارت هاشون به حدی بود که صدام حسین شخصاً برای سرش جایزه تعیین کرد.ایشون دارای 60 درصد جانبازی بودند و عملا معاف از رزم محسوب میشدن اما تحمل دوری از جبهه رو نداشتن.

شهید بهشتی

تغییرات پس از انقلاب اسلامی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ به موجب قانونی که در شورای انقلاب تصویب شد دانشگاه ملی، دانشگاهی دولتی اعلام شد (قبل از پیروزی انقلاب اسلامی دانشگاه غیردولتی و خصوصی محسوب می‌شد) و در خرداد ماه سال ۱۳۶۲ ستاد انقلاب فرهنگی وقت با تغییر نام دانشگاه از «ملی ایران» به «شهید بهشتی» موافقت کرد.

در سال ۱۳۶۴ براساس مصوبه دولت جمهوری اسلامی مبنی بر تأسیس وزارت بهداشت درمان آموزش پزشکی، مراکز درمانی و دانشکده‌های پزشکی و پیراپزشکی از دانشگاه منفک و بعد از ادغام با برخی از مراکز آموزشی دیگر و با نام داننشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی فعالیت خود را آغاز کردند.

عکس های شهدا

 

شهید محمّد جهان آرا

پس از انقلاب

بعد از پیروزی انقلاب ایرن (1357) محمد جهان‌آرا پس از دو سال و نیم زندگی مخفی به خرمشهر بازگشت. او و دوستانش در خرمشهر گروهی به نام کانون فرهنگی نظامی انقلابیون خرمشهر تشکیل دادند.

شهید محمّد رضا طالبی زاده

خاطرات غواص شهید محمد رضا طالبی زاده

خواهر شهید طالبی زاده با بیان خاطراتی از شهید محمدرضا طالبی زاده شهید تازه تفحص شده غواص، گفت: به مادرم می گفت دعا کن شهید شوم.

مطهره طالبی زاده خواهر شهید محمدرضا طالبی زاده شهید تازه تفحص شده غواص در دیدار پورابراهیمی نماینده مردم کرمان و راور در مجلس شورای اسلامی با بیان خاطراتی از برادر شهید خود، گفت: محمدرضا بعد از شهادت دوستش شهید خزائی رفتنی شده بود و ما در چهره اش می دیدیم.
وی با اشاره به اینکه برادرم همیشه لبخند بر روی لب داشت و خانواده را بر سر ذوق می آورد، یادآور شد: نشاط خانوادگی ما در اثر وجود محمدرضا برادرم بود، برادرم شجاع بود و در کارهایش همیشه اخلاص موج میزد.

شهید آوینی

زندگینامه شهید سید مرتضی آوینی

شهید سید مرتضی آوینی در شهریور سال 1326 در شهر ری متولد شد تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌ی خود را در شهرهای زنجان، کرمان و تهران به پایان رساند و سپس به عنوان دانش‌جوی معماری وارد دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد او از کودکی با هنر انس داشت؛ شعر می‌سرود داستان و مقاله می‌نوشت و نقاشی می‌کرد تحصیلات دانشگاهی‌اش را نیز در رشته‌ای به انجام رساند که به طبع هنری او سازگار بود ولی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی معماری را کنار گذاشت و به اقتضای ضرورت‌های انقلاب به فیلم‌سازی پرداخت:

 "حقیر دارای فوق لیسانس معماری از دانشکده‌ی هنرهای زیبا هستم اما کاری را که اکنون انجام می‌دهم نباید به تحصیلاتم مربوط دانست حقیر هرچه آموخته‌ام از خارج دانشگاه است بنده با یقین کامل می‌گویم که تخصص حقیقی در سایه‌ی تعهد اسلامی به دست می‌آید و لاغیر قبل از انقلاب بنده فیلم نمی‌ساخته‌ام اگرچه با سینما آشنایی داشته‌ام. اشتغال اساسی حقیر قبل از انقلاب در ادبیات بوده است... با شروع انقلاب تمام نوشته‌های خویش را -  اعم از تراوشات فلسفی، داستان‌های کوتاه، اشعار و... -  در چند گونی ریختم و سوزاندم و تصمیم گرفتم که دیگر چیزی که "حدیث نفس" باشد ننویسم و دیگر از "خودم" سخنی به میان نیاورم... سعی کردم که "خودم" را از میان بردارم تا هرچه هست خدا باشد، و خدا را شکر بر این تصمیم وفادار مانده‌ام. البته آن چه که انسان می‌نویسد همیشه تراوشات درونی خود اوست همه‌ی هنرها این چنین هستند کسی هم که فیلم می‌سازد اثر تراوشات درونی خود اوست اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند، آن‌گاه این خداست که در آثار او جلوه‌گر می‌شود حقیر این چنین ادعایی ندارم ولی سعیم بر این بوده است."

شهید محمود گودرزی

مادر شهید محمد (شهرام) گودرزی از شهدای گرانقدر تفحص در گفتگو با خبرنگاردفاعی امنیتی باشگاه خبرنگاران درباره فرزند شهیدش، گفت: بعضی وقت‌ها که درباره شهدا با فرزندم صحبت می‌کردم، به او می‌گفتم که دلم برای شهدا می‌سوزد و به همین دلیل به تو اجازه نمی‌دهم که بروی و شهرام به من می‌گفت: "مادر خدا نکند تو خودخواه باشی، الان 25 سال است که مادر شهدا چشم به راهند که یک تکه از استخوان فرزندانشان را برایشان بیاورند تا بتوانند این لحظات آخر عمرشان را راحت‌تر بگذرانند، اما شما به برکت خون همین جوانان تاکنون سر آسوده بر بالین گذاشتی و خوابیدی و بعد ادعا می‌کنید که دلسوز شهدا هستید؟ پس اگر دوستدار شهدا هستید باید به رفتن من رضایت دهید.

شهید محمود شهبازی

تحصیلات

او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در اصفهان به پایان برد و در سال ۱۳۵۶ جهت ادامه تحصیل در مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت به تهران رفت. در دوران انقلاب 1357 ایران از فعالین مبارز بود و به توزیع اعلامیه‌های خمینی و شرکت در مبارزات خیابانی می‌پرداخت. در همین دوران از طریق محمود بروجردی با گدوه توحیدی صف آشنا شد. در جریان مراجعت روح الله خمینی به ایران به عضویت کمیته حفاظت برگزیده شد و مسئولیت حراست فیزیکی خمینی را در بهشت زهرا در روز دوازدهم بهمن ۵۷ به عهده گرفت.

شهید محمود کاوه

کودکی و نوجوانی

در سال ۱۳۴۰ در شهر مشهد به دنیا آمد. پدرش از کسبه مشهدی بود. اصلیتشان از دهستان بیهود توابع قاین بود و از جمله افرادی بود که در دوران شاهنشاهی به لحاظ این که مقلد سیّد روح الله خمینی بود و با روحانیونی همچون سیّد علی خامنه ای، سیّد عبدالکریم هاشمی نژاد ارتباط داشت.

او بعد از اتمام دوره راهنمایی، به کسب علوم دینی در حوزه علمیه پرداخت. مدتی بعد به این نتیجه رسید که اگر با اخذ مدرک پایان دبیرستان وارد حوزه شود، موفق‌تر خواهد بود. او در کلاسهای درسی مسجد جواد و امام حسن مجتبی، بخصوص کلاسهای آیت‌الله خامنه‌ای که در آن زمان با عنوان حاج سید علی آقا شناخته می‌شد شرکت می‌کرد.

شهید احمد کشوری

احمد کشوری (زاده 1332 در کیاکلا - درگذشت 15 آذر 1359) از خلبانان هوانیرو ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که در جنگ ایران و عراق کشته شد. وی نقش مهمی در جنگ کردستان در برابر احزاب کرد در سال‌های ۱۳۵۸ و در دوران آغازین جنگ داشت.

او در سال ۱۳۵۱ وارد ارتش شد و دوره آموزشی هلی کوپتر را با موفقیت پشت سر گذاشت.

پیرامون روحیات فردی وی کمک به فقرا و مبارزه با فساد و مخالفت با دولت شاپور بختیار قید شده‌است. هلی کوپتر وی مورد اصابت موشک از سوی هواپیمای میگ عراقی در تنگه بینا در استان ایلام در منطقة عمومی میمک قرار گرفت.