شهید محمّد رضا امیدبیگی
وصیتنامه شهید محمدرضا امیدبیگی:
اللهم انک تحلم انه ام یکن الذین کان منا منا فستة فى سلطان و لا التماس بشى‌ء من فضول الحطام ولکن لنرد المعالم من دینک و نظهر الاصلاح فى بلادک فیأى المظلومون من عبادک و تقام المعطلة من حدودک .
على ( ع) خطبه 131
اینجانب محمدرضا امید بیگى با توکل به خداوند بارى تعالى که هستى و نیستى در ید قدرت اوست و به حمد و ستایش او که نعمات خود را بر ما ارزانى داشته وصیت نامه خود رامى نویسم خدایا تو شاهدى که چیزى عزیزتر از جانم ندارم تا فداى اسلام و قرآن کنم پروردگارا تو خودت یار و یاور امام امت خمینى بت شکن باش من میخواستم به دوستان و خانواده ام چند سفارش کنم. یک این که تا خون در رگ دارند پیرو خط امام باشند و مجال به دشمنان اسلام ندهند و از شما میخواهم که پس از شهادتم گریه و شیون نکنید بلکه خوشحال باشید زیرا که من پیروز شدم و به آرزوى خود رسیدم امیدوارم برادران و دوستانم بعد از من با پایدارى خود مرز و بوم این کشور اسلامى را از دست دشمنان پلید و کافر پاک گردانند .
مادر هر موقع به یاد من افتادى و خواستى گریه کنى و یا سر قبرم بیایى آن لحظه به فکر امام حسین (ع) باش که در آن زمان چگونه با یزید براى آزادى مسلمانان از زیر سلطه ،خود و فرزندانش را دو دستى تقدیم حق تعالى نمود مادر عزیزم لباسهایم را به میخهاى دیوار آویزان کن چون که من نمرده ام بلکه زنده‌ام همانطورکه در قرآن است که :
« و لاتحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون »
هر گز مپندارید آنانکه در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند بلکه زنده جاوید هستند که نزد خدا روزى مى‌گیرند.
گذشته از این مسائل من از لحاظ مادى چیزى ندارم که بخواهم براى آنها تکلیف معین کنم ولى آنچه بعنوان سفارش به نظرم مى رسد اینکه من دوست دارم در بهشت زهرا نزدیک به آرامگاه شهید مظلوم دکتر بهشتى خاک شوم و بالاى قبرم عکس آن شهید عزیز زده شود 2- بار دیگر خواهش میکنم که پس از شهادتم گریه و زارى نکنید و براى من مجلس نگیرید و 3- از طرف من از همه دوستان و آشنایان طلب بخشش کنید و حلالیت بطلبید از همه شما التماس دعا دارم که سخت محتاج به دعا هستم .
والسلام علیکم
